Świat bez granic: Moja mała ojczyzna w lokalnych szkołach

Wyobraź sobie świat, w którym nie ma żadnej różnorodności i rozmaitych kultur. Wydaje się to dość nudne, prawda? Cóż, czasami takie jest życie uczniów, którzy nie zawsze mają szansę na poznanie innych krajów, grup mniejszościowych czy kultur. Dlatego osobiście uwielbiam odwiedzać lokalne szkoły i dzielić się spostrzeżeniami na temat mojego ukochanego domu, Węgier.

Cześć, nazywam się Alexa i jestem długoterminową wolontariuszką w INPRO. Z wykształcenia jestem programistką, więc można sobie wyobrazić mój strach, gdy poproszono mnie o pójście do szkoły i przedstawienie prezentacji uczniom. Zawsze uważałam siebie za kogoś, kto nie jest w stanie nawiązać dobrego kontaktu z dziećmi. Nie mogłam się bardziej mylić.

Podczas moich wizyt w szkołach zdałam sobie sprawę, że praca z dziećmi i młodzieżą naprawdę dobrze mi idzie. Uczniowie zaangażowali się w interakcję ze mną i uznali moją prezentację za interesującą. Mogłam wspomnieć nie tylko o powszechnych faktach na temat Węgier, o których wszyscy mówią, ale także dzielić się osobistymi historiami i spostrzeżeniami. 

Opowiadałam o Lesie Bakońskim – regionie, z którego pochodzę, o moim rodzinnym mieście Veszprém i dzieliłam się wieloma różnymi informacjami o Węgrzech. Mogłam porozmawiać o zwyczajach szkolnych, wyjątkowym lecie nad jeziorem Balaton i nie tylko. Podczas krótkoterminowego projektu Global Village jesienią 2024 r. miałam również okazję współpracować z mnóstwem osób z różnych krajów. Wspólnie zorganizowaliśmy wiele wydarzeń edukacyjnych dla uczniów.

Moje interakcje z nimi były dość zróżnicowane. Pewna urocza dziewczynka powiedziała mi, że jej zdaniem wyglądam pięknie, a wielu uczniów dzieliło się tym, że Węgry są ich ulubionym celem wakacyjnych podróży. Z pewnością te lekkie i zabawne tematy to takie, przy których chce się zostać, jednak, ze względu na naturę młodych ludzi pełnych ciekawości, dochodziło czasami do nieco trudniejszych rozmów, gdzie na przykład konieczne było omówienia sytuacji politycznej mojego kraju.

Możliwość odwiedzania szkół i pracy z uczniami była dla mnie niezwykle satysfakcjonującym i miłym doświadczeniem. Jestem bardzo zadowolona, że mogę kontynuować tę przygodę. 

Mam prostą radę dla każdego, kto się czegoś obawia  – trzeba po prostu spróbować! Być może jest to szansa na odkrycie nowej pasji, którą pokochasz : )

Üdvözlettel:

Alexa z Węgier