Znaczenie odporności psychicznej jako wolontariusza

W różnych dziedzinach, takich jak inżynieria, ekologia, ekonomia i psychologia, koncepcja odporności została zdefiniowana na wiele różnorodnych, ale powiązanych sposobów. Jedna z definicji odporności psychicznej opisuje ją jako dynamiczny proces psychospołeczny, w wyniku którego osoby doświadczające długotrwałych trudności lub potencjalnie traumatycznych sytuacji stopniowo uczą się lepszej adaptacji.

W literaturze odporność opisywana jest jako posiadająca kilka korzystnych cech. Do tych pozytywnych cech zalicza się umiejętność radzenia sobie z niekorzystnymi sytuacjami, zdolność do leczenia, ochronę zdrowia psychicznego przed stresem i innymi wyzwaniami życiowymi, adaptację, funkcjonowanie, posiadanie nadziei na przyszłość oraz osiąganie sukcesów i zdrowia. Zdolność do radzenia sobie ze stresem i przeszkodami jest cechą osób odpornych. Jednakże, próbując przezwyciężyć trudności, jednostki wykazują różnice indywidualne. W tym sensie osoby z odpornością można opisać jako silne jednostki, które radzą sobie z wyzwaniami na swój własny, unikalny sposób.

Odporność rozwija się w trakcie życia, ponieważ ludzie zmieniają się i dojrzewają, a dzieciństwo i okres dorastania to kluczowe momenty, w których kładzie się fundamenty do funkcjonowania w dorosłym życiu. W różnych okresach życia różne mechanizmy ochronne odgrywają większą rolę w doświadczeniach życiowych i zdrowiu psychicznym. Przytłaczające trudności mogą rozwijać siły, które ujawniają się później. Odporność to proces, a nie produkt, choć „rezultaty odporności” mogą odnosić się do osiągnięć uznawanych za wyjątkowe w danych okolicznościach. Dlaczego więc odporność jest ważna podczas wolontariatu w projekcie?

Wyobraź sobie, że weźmiesz udział w projekcie, w którym osoby z różnych narodowości będą pracować razem i będzie to Twój pierwszy zagraniczny wyjazd. Nie widziałeś wcześniej tych osób. Nie znasz ich kultury, języka, nawyków ani charakterów. Właśnie to jest ekscytującą częścią projektu. Jednocześnie pojawią się sytuacje, które Cię pod ekscytują, ale także będą nowe trudności, poza współpracą z zespołem. Na przykład nieznajomość języka kraju, do którego jedziesz, lub brak przyzwyczajenia do klimatu. To bardzo prawdopodobne, że doświadczysz szoku kulturowego. Aby sobie z tym poradzić, będziesz potrzebować pewnego poziomu odporności psychicznej. Dzięki niej będziesz w stanie pokonać napotkane trudności. Jak więc sobie z tym poradzić?

Zacznijmy od podejścia mentalnego. Nikt nie obiecał, że wszystko w projekcie będzie łatwe. Choć zapewnione są pewne udogodnienia, to jest to projekt wolontariacki, którego celem jest wyciągnięcie Cię z „strefy komfortu.” Pamiętaj, że ten projekt jest dla Ciebie szansą i oferuje wiele dobrych możliwości. Przypominaj sobie, co już osiągnąłeś i jaki jest Twój cel. Im bardziej będziesz świadomy tego, tym bardziej wzmocnisz swoją odporność psychiczną. Po drugie, dbaj o relacje. Szczególnie staraj się lepiej poznać swoich znajomych z projektu. Spędzaj z nimi jak najwięcej czasu. Być może już nigdy więcej ich nie zobaczysz, albo wręcz przeciwnie, nawiążesz z nimi silne więzi i pozostaniesz w kontakcie przez całe życie, tworząc niezapomnianą i wyjątkową przyjaźń. Nie wahaj się dzielić swoimi trudnościami z innymi. Może mają te same problemy co Ty i szukają rozwiązania. Po trzecie, choć może to brzmieć dziwnie, nauka akceptacji pewnych rzeczy jest ważnym elementem w budowaniu odporności psychicznej. Spróbuj spojrzeć na sytuację z dystansu, obiektywnie. Pisanie katastroficznych scenariuszy na przyszłość nie pomoże. Jeśli czujesz się przytłoczony, pamiętaj, że to uczucie jest tymczasowe i nie odzwierciedla całego Twojego życia. Może nie zmienisz stresującego wydarzenia, ale możesz zmienić sposób, w jaki je interpretujesz i na nie reagujesz.

Na koniec, mam dla Ciebie radę jako doradca i wolontariusz. Czas w projekcie mija bardzo szybko. Możesz mieć w głowie plany na przyszłość i problemy, które chcesz zostawić za sobą, ale jeśli chcesz maksymalnie wykorzystać ten projekt dla swojego rozwoju osobistego, przypominaj sobie: „Jestem w drodze. Ta droga jest wyboista. Nie wiem, gdzie się kończy, ale w tej chwili mam przed sobą piękny widok (widok to projekt, w którym uczestniczysz), będę się cieszyć tym widokiem i kontynuować swoją drogę. Bo warto być w drodze.”

Mam nadzieję, że będziesz mieć niezapomniane doświadczenie wolontariackie, przechodząc przez wszystkie trudności z łatwością 😊

Artykuł autorstwa Elif Tala